Fort Stachelberg: wyjątkowa atrakcja turystyczna

Historia fortu Stachelberg sięga XX wieku. Główny budynek twierdzy zbudowano w celu obrony przed hitlerowskimi Niemcami. Obecnie służy jako skład chemiczny i tylko niewielka część jest udostępniona dla zwiedzających. Twierdza artyleryjska we wschodnich Karkonoszach mogłaby stać się jednym z najbardziej atrakcyjnych miejsc w regionie.Prace mają kosztować około 20 milionów koron.

Grupa warowna Stachelberg powstawała w latach 1937-1938 w położonej na wschodnim obrzeżu Karkonoszy miejscowości Babí u Trutnova, jako część systemu umocnień przedwojennej Czechosłowacji. O budowie zdecydowano już w 1934 roku, natomiast pierwsze działania w terenie przeprowadzono w lutym 1935 r. Byli przy nich – a następnie przy projektowaniu przebiegu linii – obecni także generałowie francuscy. Po trzech latach badań i fazy projektowej twierdzy Stachelberg, w sierpniu 1937 r. zlecono jej wykonanie, dając termin realizacji 2 lata. W 1938 roku prace budowlane przerwano, a kompleks Stachelberg, liczący 12 obiektów powierzchniowych, nigdy nie doczekał się dokończenia. Łącznie fort miał posiadać 34 sale przeznaczone na magazyny, biura, pomieszczenia noclegowe i miejsca wyposażenia technicznego. Przestrzenie podziemne zostały wydrążone, ale niektóre tylko częściowo. Ponadto tylko 15% części kompleksu jest wybetonowanych.

Wraz z rosnącym zainteresowaniem rośnie potrzeba na zapewnienie zwiedzającym bezpieczeństwa. O popularności fortu świadczy fakt, że w ubiegłym roku liczba odwiedzających sięgnęła 23 tysięcy. Stąd potrzeba wielu ulepszeń, choćby w kwestii wyjść awaryjnych. Do tej pory można było dostać się do fortu (i z powrotem) pojedynczymi drzwiami w głównym bunkrze o wymiarach 100 x 80 centymetrów. Przy większej ilości jednocześnie odwiedzających turystów jest to element zagrażający bezpieczeństwu i utrudniający m.in. akcje ratownicze. Dlatego też zostanie utworzone wyjście awaryjne za około pięć milionów koron, około sto metrów od podziemnych baraków. Planowane są także dodatkowe wyjścia na powierzchnię, wejścia dla turystów a także nowoczesne centrum obsługi klienta.

Obecnie około jedna trzecia dobrze zachowanych korytarzy jest dostępna pod ziemią. Przez bunkry można uzyskać dostęp do kolejnych pół kilometra hal i korytarzy. Renowacja ma także objąć odbudowę podziemnego schronu dla inżynierów, który został skonstruowany na Stachelberg w latach 60. XX wieku, ale należy do jego historii. Znajduje się kilka metrów od wieży widokowej Eliška. Wewnątrz schronu zostanie umieszczona ekspozycja fortyfikacji polowych z uzbrojeniem i sprzętem z epoki, a obok działka w pozycji strzeleckiej.

Fort Stachelberg na pewno zainteresuje turystów wybierających się do wschodniej części Karkonoszy. Pomysł unowocześnienia i rozbudowy będzie stanowił atrakcję zarówno dla miłośników pieszych wędrówek, jak i dla pasjonatów historii. Dodatkowo to świetna forma lekcji historii w plenerze dla szkół.