Nie tylko rude i nie tylko w parku. Wiewiórki-bo o nich mowa-to sprytne i inteligentne gryzonie, które zaskakują swoimi umiejętnościami.
Występowanie
Wiewiórki pospolite to gryzonie z rodziny wiewiórkowatych, zamieszkujące tereny całej Europy i Azji. W Polsce występują na obszarze całego kraju. Większą część życia spędzają na drzewach, dlatego żyją głównie w lasach, ale spotykamy je również w parkach, sadach i ogrodach.
Wygląd i pożywienie
Wbrew powszechnej opinii, ubarwienie wiewiórek może być bardzo różne, od rudego, przez szare, aż po ciemnobrunatne. W górach spotykamy właśnie te o barwie ciemnej. Cechą wspólną wiewiórek jest zawsze biały brzuszek. Wiewiórki osiągają wielkość około 20-30 cm, a ich puszysty, charakterystyczny ogon jest tej samej długości co reszta ciała. Spełnia on bardzo ważną funkcję. Podczas skoków pomiędzy gałęziami pomaga utrzymać zwierzętom równowagę, czasami pełni również rolę spadochronu. Co ciekawe, wiewiórki osłaniają się nim przed słońcem lub deszczem.
W jadłospisie tych małych ssaków znajdziemy przede wszystkim nasiona drzew, pędy, korę, żołędzie, orzechy, kwiaty i grzyby. Te ostatnie, gryzonie przed spożyciem suszą na gałęziach! Z chęcią zjadają też owady, jaja ptaków, a nawet pisklęta. Zęby wiewiórek nigdy nie przestają rosnąć. Dlatego żołędzie, orzechy i inne twarde pokarmy pozwalają przypiłować je na odpowiednią długość.
Wiewiórcze gniazda i wychowanie młodych
Przygotowując gniazdo, wiewiórcze pary często wykorzystują opuszczone gniazda ptasie. Na swoje lokum wybierają nawet 2-3 takie miejsca, wykładając je od środka mchem i budując daszek. Tworzą w ten sposób kuliste gniazda, w których pozostaje tylko mały otwór zamykany na zimę. Pierwsze z gniazd jest tzw. gniazdem zasadniczym, które zamieszkują, drugie spełnia rolę spiżarni, a trzecie ma za zadanie zmylenie naturalnych wrogów. Wiewiórki nie zapadają w sen zimowy. Podczas dużych mrozów potrafią zamknąć się w swoich kryjówkach i spędzić w nich długi czas. Poza gromadzeniem zapasów w koronach drzew, wiewiórki zakopują je również w ziemi. Dzięki swojemu doskonałemu węchowi, potrafią odnaleźć większość kryjówek, a jeśli nawet o nich zapomną, skorzystają na tym ptaki lub ze zgromadzonych nasion wyrosną nowe drzewa.
2-3 razy w roku samice rodzą młode. W miotach rodzi się 2-7 młodych, które otwierają oczy dopiero po miesiącu życia. Młodymi zajmuje się matka, mlekiem karmi je przez około 8 tygodni. Dojrzałość płciową osiągają w wieku 10-12 m-cy. Na wolności wiewiórki żyją 5-7 lat.
W Polsce mamy również innych przedstawicieli rodziny wiewiórkowatych. Są nimi świstaki i susły. W odróżnieniu od wiewiórek spędzających swoje życie głównie na drzewach, należą one do ssaków żyjących na ziemi.
Wybrane uwagi lub komentarze mogą zostać opublikowane pod artykułem.
0 Komentarzy